“Κλειθροποιείον”	Κατάστημα κατασκευής κλειδιών
θέση	Εγνατίας 111, Θεσσαλονίκη
εμβαδό	12τ.μ
κατασκευή	Αλέξης Τζωρτζάτος – Ηλεκτρολόγος Λία Τζωρτζάτου – Εικαστικός Διονύσης Τσάσης – Αρχιτέκτων
έτος	1989
φωτογραφίες	Διονύσης Τσάσης

 

”Μια ατμόσφαιρα που μιλά από μόνη της συνιστά ίσως μια απροσδόκητη πραγματοποίηση της “ομιλούσας αρχιτεκτονικής” ή αν θέλει κανείς να μιλήσει σε πιο θετικούς τόνους, πρόκειται για την απόδραση από την περιοχή της αρχιτεκτονικής στο γόνιμο πεδίο της δραματουργίας”…(Θέματα χώρου + τεχνών design + art in Greece) 1992 Ετήσια επιθεώρηση.

 

 

 

Μια μικρή αφήφηση….

Ο Γιώργος, που είχε κλειδαράδικο στη γωνία Μακρυγιάννη με Ιασονίδου, νοίκιασε ένα ισόγειο μικρό χώρο στο 117 της Εγνατίας, στο εγκαταλελειμμένο κτίριο του ταμείου των αυτοκινητιστών.

Μας εμπιστεύτηκε να τον βοηθήσουμε και επειδή αυτό ήταν το παρθενικό μας ταξίδι, έγινε αφορμή να εκφραστούν οι εσωτερικές μας αγωνίες.

Με το πηγαίο χιούμορ και την καλλιέργεια που διέθετε, μας ζήτησε να δούμε το χώρο μέσα από το στίχο ενός τραγουδιού ”χρόνε μάστορα και γύφτο, φτιάξε ένα κλειδί και κρύψτο”.

Αυτό ήταν αρκετά αποκαλυπτικό για τις προθέσεις του, ότι δηλαδή δεν αναζητούσε να δημιουργήσει απλά ένα μαγαζί αλλά ενδιαφερόταν για μια άλλη ερμηνεία των πραγμάτων.

 

 

 

Επιθυμούσε έναν τόπο διφορούμενο σαν εικονογράφηση μιας ανάμνησης, ένα προσωπικό άβατο. Έναν χώρο σαν παλιό εργαστήρι, θωρακισμένο, απροσδιόριστο και απροσπέλαστο, έξω από το χρόνο, που να γεννάει ερωτήματα και να προκαλεί τα αδιάκριτα βλέμματα σαν πειρασμός της κλειδαρότρυπας. Επιζητούσε δηλαδή ένα άνοιγμα ουσίας στο χώρο της μυθικής μας υπόστασης, στη μήτρα των νοημάτων. Οι καιροί δε χρειάζονται μόνο λογικές και στατικές ερμηνείες αλλά εναύσματα προς μια άλλη πολυσήμαντη δεκτικότητα που μας κάνει να υπερβαίνουμε το χώρο και το χρόνο. Τέτοιου είδους ερμηνείες και κατασκευές δεν τις σχεδιάζεις αλλά αφήνεσαι να προκύψουν εντός σου και περιμένεις υπομονετικά, κατανοώντας ότι απλώς είσαι όχημα που μεταφέρει το γενόμενο και όχι ο δημιουργός του και στη συνέχεια καλείσαι να το διευκολύνεις να υπάρξει και το συνοδεύεις σε όλη αυτή τη διαδικασία. Κάτι τέτοιο δεν δίνεται προς υιοθεσία, αποτελεί δέσμευση προσωπική που υπηρετείς μέχρι το τέλος.